ı

​

büyük çöplükler

martı yuvalarının yanlarına kurulmuş

muammalardan tatlı bir kıyıydı oysa

beynin işlek kıvrımlarında eter bir gül kokusu

bütün günahlara nispet bir sızlama burunda

​

​

ve böyle geçeceksin

bir anlam boşluğu içinde 

ve bir anlama

​

üzerinde durmaya değmez yücelikler

elbisesi  üzerinde taş tutmuş

başını eğerek geçeceksin önlerinden

ayaklarında tuz

ta ki sessizlik gelecek bilinmez bir bulut gibi

​

​

ya sen kimsin o zaman

ya şimdi, ya ben

​

ya neden sonra uyandık

bir varoluşun nicedir bilinmeyen halleriyken

​

kırmızı bulutlardan bir gemi gökyüzünde

ve bir kuşun vahşiliği

​

sen duymadın

bundan bince zaman ötede

yanıbaşında bir çiçek bitti

​

 

-şevketiye, 2017-