vııı

​

​

çürümüş portakallar gibi kalbin

dokunayım derken parmağım delip geçti

ortada bir kalp yok gibi

ve yoksun sen de

yaptığın her işte olmadığın gibi

yanlış ipe tutunmuş bir cambaz

aynada kendine aşık olmaya çalışan bir beden bir yüz

öylesine eksik ölesiye çözümsüz

tekrarlar ülkesinde yaşamak seninki 

bu göğün altında

o toy gençliğinin aynısı

yüzünü aydınlatan şimdi alnını boyar

ama sen bir cambazsın yanlış ipe tutunmuş

ne yapsan olmaz

kendine aşkın da bu belki de

aynadaki sen ölmeden önce

o aşkın güzelliği bulmak istiyorsun tanrı gözüyle

oysa çürümüş portakallar gibi kalbin göğün altında

zaman soyuluyor gözlerinden

​

​

​

-istanbul, 2018-