İNCE RÜYA

 

(/2009)

​

 

Seni kim kandırıyor Gaspar?

 

Sıcak bir duman kokusu var.İnce bir rüyada yeryüzü sallanıyor.Nerede olduğunun önemi yok, her yer aynı.Çok sakin görünüyorsun diyen bir ses var.Gözleri kapalı iç geçirdi gaspar.Bir kanat çırpışla tüm evreni dolandı.Ya buradan alıp cani bir savaşın ortasına bıraksak seni? dedi ses.Gaspar karanlıkta sesin sahibini aradı.Ne savaşı? dedi sonra   'aklına gelen ilk şey bu mu?' nefes salıp omuz düşürdü yılgınca.

 

Küçük çocuk gökyüzüne doğru kırmızı uçlu oklar fırlatıyordu.Bir dağ ağırlığındaki göz kapağını kaldırabildiğinde gördü onu. Çocuk yıldırım ışığıyla aydınlanıyordu, oynuyordu.Üstündeki deliğe doğru ağırlığını kaybetti birden gaspar.Göğsünü kavrayan bir el onu bedeninden koparmaya çalışıyordu.Var gücüyle direndi buna, korkuyla doldu.Hareket ettirmeye çalıştığı bedeni demir gibi ağırdı. Boğazından yükselen bir hırıltıyla göz kapaklarını araladığı kısa bir anda siyah saçlı adamı yalazalı ateşin başında gözleri kapalı otururken gördü.Dişlerini kenetlemiş savaşıyordu ama rahatça terketti bedenini farkında dahi olmadığı bir an ve bu rahatlıkta anladı ki göğüsündeki korkunç el onu koparmaya değil bedeninde tutmaya çalışıyordu.

 

Bir kol uzaklığından kendine baktı gaspar.Siyah kıl çadırın ortasında ateş yanıyordu.Ateşin başındaki adamın yüzü gaspar ne yana gitse oraya dönüyordu. Çadırın tepesindeki delikten yıldırım ışıkları doluyordu. Gökyüzüne oklar fırlatan çocuk durmadan aynı işi yapıyordu. . .